κακόγηρος

κακόγηρος, ὁ (Α)

κακός γέροντας ή μοναχός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)-* + -γηρος (< γῆρας), πρβλ. εσχατό-γηρος, καλό-γηρος].